نقد و بررسی عینیت دعا و قانون جذب راندا برن با توجه به علم النفس نظام حکمت صدرایی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه وکلام اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه قم، ایران

2 دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی؛ دانشکده الهیات و معارف اسلامی؛ دانشگاه قم. ایران

چکیده

چکیده
از آنجاکه قانون جذب راندا برن، یکی از کلیدواژه‌های کلاس‌های انگیزشی است که مدعی است انسان  می‌تواند با تمرکز بر تصورات خود، آن‌ها را در خارج محقق کند و دعا را یکی از مصادیق آن معرفی کرده‌ است. از این‌رو، بررسی تطبیقی دعا و قانون جذب در کتاب راز از اهمیت بالایی برخوردار است و هدف نگارنده اثبات تهافت از جهت هستی‌شناسی و انسان‌شناسی بین این دو است. در این اثر ابتدا مقومات و ویژگی‌های قانون جذب مطرح و مورد بررسی قرار گرفته و بعد از آن مبانی هستی‌شناسی و انسان‌شناسی مربوط به دعا در نظام حکمت صدرایی مورد مداقه قرار گرفته و در نهایت، مقایسه تحلیلی بین این دو صورت پذیرفته است. نتیجه این مقایسه این شد که قانون جذب از جهت مبانی با دعا تنافی کامل دارد؛ زیرا قانون جذب مبتنی بر نگاه ماتریالیسمی و اومانیسمی است؛ اما دعا در ذیل نظام توحیدی تعریف و تبیین می‌شود و انسان اگرچه در دعا به‌عنوان فاعلی کنشگر موردتوجه است؛ اما فاعلیت او در طول فاعلیت الله است و خداوند نقش محوری را به عهده دارد. البته در عین وجود تهافت در مبانی، در مقام عمل و اثر‌گذاری مواردی وجود دارد که بر هم منطبق می‌شوند و همین باعث شده که گمان شود قانون جذب، همان دعا است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


The Critique and Review of the Objectivity of Prayer and the Law of Attraction by Rhonda Byrne with Reference to the Psychology in the Sadrian School of Philosophy

 

Since Rhonda Byrne’s Law of Attraction is one of the keywords in motivational classes, claiming that humans can manifest their imaginations by focusing on them, and has cited prayer (Dua) as one of its examples, a comparative examination of prayer and the Law of Attraction as mentioned in The Secret is highly significant. The author aims to demonstrate the fundamental discrepancies between the two, from the perspectives of ontology and anthropology. In this article, the principles and characteristics of the Law of Attraction are initially introduced and examined. Then, the ontological and anthropological foundations of prayer within the Sadrian system of philosophy are analyzed. Finally, an analytical comparison between the two concepts is conducted. The conclusion reached from this comparison is that, in terms of their underlying foundations, the Law of Attraction is in complete contradiction to prayer. The Law of Attraction is based on a materialistic and humanistic perspective, whereas prayer is defined and explained within a monotheistic framework. In prayer, although the human being is regarded as an active agent, their agency operates within the will of God, who plays the central role. Despite this foundational contradiction, there are some practical and effective points of overlap between the two, which has led some to mistakenly assume that the Law of Attraction and prayer are the same. The intended audience for this paper is researchers in religious studies.

 

Keywords: prayer, Law of Attraction, Tablet of Erasure and Affirmation (Lauh al-Mahw wa al-Ithbat), Rhonda Byrne

  • فهرست منابع:

    • قرآن
    • ابراهیمی دینانی، غلامحسین. (1380). قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی. چاپ سوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
    • ابن فارس، ابوالحسین احمد. (1429). معجم مقاییس للغه. چاپ اول، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
    • برن، راندا. (1389). کتاب راز. مترجم: نفیسه معتکف، چاپ سی و هشتم، تهران: لیوسا
    • پیجان، مهدی و مطیع، مهدی. (1389). «نقدی بر دینی‌سازی قانون جذب». الهیات تطبیقی پژوهشی، سال دهم، شماره بیست و دوم، پائیز و زمستان، صفحه 62-51.
    • شاکرین، حمیدرضا. (1402). الحاد جدید بررسی و نقد در فیزیک و زیستشناسی معاصر. چاپ دوم، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
    • شریفی‌دوست، حمزه (1391). «دعا در اندیشه رهبری و مقایسه آن با قانون جذب». مجله مکاتبه و اندیشه، شماره 43، صص116-99.
    • شریفی‌دوست، حمزه. (1391). «قانون جذب، مجله مطالعات معنوی»، شماره 3، صص190-151.
    • شین، فلورانس اسکاول. (1386). چهار اثر. چاپ شصتم، تهران: پیکان.
    • صدرالدین شیرازی، محمد. (1366). شرح اصول کافی. چاپ اول، تهران: وزات فرهنگ و آموزش عالی‌، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
    • صدرالدین شیرازی، محمد. (1367). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه. چاپ سوم، قم: مصطفوی.
    • صدرالدین شیرازی، محمد. (1382). الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه. چاپ اول، قم: مطبوعات دینی.
    • صدرالدین شیرازی، محمد. (1387). مفاتیح الغیب. ترجمه محمد خواجوی، چاپ چهارم، تهران: مولی.
    • طباطبائی، محمدحسین. (1423ق). بدایه الحکمه. چاپ نوزدهم، قم: جامعه مدرسین.
    • طباطبائی، محمدحسین. (1424ق). نهایه الحکمه. چاپ هفدهم، قم: جامعه مدرسین.
    • طوسی، محمد بن محمد. (1391). شرح الاشارات و التنبیهات. چاپ سوم، قم: بوستان کتاب.
    • فیومی، احمد بن محمد. (1414). المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی. چاپ دوم، قم: مؤسسه دارالهجره.
    • قربانی، هاشم (1400). «بررسی انتقادی ارتباط معنایی «دعا» و «خواستن» در آموزه‌های اسلامی و قانون جذب». مجله اندیشه نوین دینی، شماره 64، صص82-.61.
    • مصلح، جواد. (1385). ترجمه وشرح الشواهد الربوبیه. چاپ چهارم، تهران: صدا وسیما جمهوری‌اسلامی ایران.
    • مطهری، مرتضی. (1387). عدل الهی. چاپ سی‌ام، تهران: صدرا.
    • مظاهری‌سیف، حمید‌رضا. (1390). نقد و بررسی نظریه راز (‌قانون جذب‌)، مجله مطالعات معنوی، پیش شماره دوم، صص 118-89.

    مولوی، جلال‌الدین محمد. (1383). مثنوی معنوی. چاپ هفتم، تهران: انتشارات دوستان