نقد و بررسی عینیت دعا و قانون جذب راندا برن با توجه به علم النفس نظام حکمت صدرایی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه وکلام اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه قم، ایران

2 دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی؛ دانشکده الهیات و معارف اسلامی؛ دانشگاه قم.

چکیده

چکیده:

از آنجا که قانون جذب راندا برن یکی از کلید واژه‌های کلاس‌های انگیزشی است که مدعی است انسان می‌تواند با تمرکز بر تصورات خود، آنها را در خارج محقق کند و دعا را از مصادیق خود معرفی کرده‌ است از این رو بررسی تطبیقی دعا و قانون جذب در کتاب راز از اهمیت بالایی برخوردار است و هدف نگارنده اثبات تهافت عمیق از جهت مبانی هستی شناسی و انسان شناسی، بین این دو می‌باشد. در این اثر ابتدا مبانی و مقومات قانون جذب مطرح و مورد بررسی قرار گرفته و بعد از آن مبانی هستی شناسی و انسان شناسی مربوط به دعا در نظام حکمت صدرایی مورد مداقه قراره گرفته و در نهایت مقایسه تحلیلی بین این دو صورت پذیرفته است. نتیجه این مقایسه این شد که قانون جذب از جهت مبانی با دعا تنافی کامل دارد زیرا قانون جذب مبتنی بر نگاه ماتریالیسمی و اومانیسمی حاکم بر غرب است اما دعا در ذیل نظام توحیدی تعریف و تبیین می‌شود و انسان اگرچه در دعا به عنوان فاعلی کنشگر مورد توجه است اما فاعلیت او در طول فاعلیت الله است و خداوند نقش محوری را به عهده دارد. البته در عین وجود تهافت در مبانی در مقام نتیجه مواردی وجود دارد که بر هم منطبق می‌شوند و همین باعث شده که گمان شود قانون جذب همان دعا است. مخاطب نگاشته پیش رو پژوهشگران علوم دینی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 22 مرداد 1403
  • تاریخ دریافت: 06 اردیبهشت 1403
  • تاریخ بازنگری: 27 خرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 02 خرداد 1403
  • تاریخ انتشار: 22 مرداد 1403