انسان به عنوان مخلوقی بی نظیر با جنبه های مادّی و معنوی ،نیازهای اساسی و مهمّی دارد. یکی از مهم‌ترینِ این نیازها ، برقراری ارتباط درونی با خالق بی همتا و یگانه است. «دعا» با داشتن گستره ای به وسعت نیاز های درونی، به مثابه ابزاری قدرتمند و شگرف، فراهم کنندة این ارتباط های عظیم برای انسان است. منابع دینی، بخش هایی از این ارتباط ها را به تصویر کشیده‌اند. در بین این منابع، قرآن کریم ،آشکار کنندة ارتباط‌های دعایی تحریف نشدة مهم است.در کنار این منبع درخشانِ بی نظیر، تفسیر های فارسی به تفسیر، شرح و ذکر رویدادهای دعایی پرداخته اند. به جهت ضرورت، در این مقاله به بررسی دعاها، از نظر ویژگی های کلی دعا ؛همانند ویژگی های دعا پذیرنده ،عوامل شکل گیری دعاها ، آداب برگزاری دعاها ، جنبه ها،زمینه ها ، منبع ها و سویه های آن ها، در منابع مورد بحث به ویژه از منظر قرآن کریم می پردازیم و در ادامه به این سوال مهم پاسخ می دهیم که آیا می توان دعاها را در قرآن کریم ،همچنین در تفسیر های قرآن پاک، ترجمة تفسیر طبری، تفسیر قرآن مجید( نسخة کمبریج )،تفسیر نسفی و تفسیر بخشی از تفسیری کهن از نظر «گونه‌شناسی» مورد بررسی و تقسیم بندی قرار داد و ویژگی های هر کدام را بر شمرد؟ آنگاه به نتیجه می رسیم که می توان دعاها را به گونه های مختلف تقسیم بندی کرد .
دهقانی پور, حسن. (1401). گونه شناسی دعا در قرآن کریم و پنج تفسیر فارسی از قرن چهارم تا ششم. دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 2(2), 42-56. doi: 10.22084/dua.2022.4978
MLA
حسن دهقانی پور. "گونه شناسی دعا در قرآن کریم و پنج تفسیر فارسی از قرن چهارم تا ششم". دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 2, 2, 1401, 42-56. doi: 10.22084/dua.2022.4978
HARVARD
دهقانی پور, حسن. (1401). 'گونه شناسی دعا در قرآن کریم و پنج تفسیر فارسی از قرن چهارم تا ششم', دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 2(2), pp. 42-56. doi: 10.22084/dua.2022.4978
VANCOUVER
دهقانی پور, حسن. گونه شناسی دعا در قرآن کریم و پنج تفسیر فارسی از قرن چهارم تا ششم. دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 1401; 2(2): 42-56. doi: 10.22084/dua.2022.4978
 دعاپژوهی', './data/dua/coversheet/671675588695.jpg'))