چکیده نیایش معصومین به عنوان خالصانه ترین نوع گفت و گو با خداوند از دیرباز در حوزة دین پژوهی مورد توجه و پژوهش های مبسوطی قرار گرفته است. حال آنکه در میان نوشتارهای نیایش پژوهانه، به جنبة تطبیقی این حوزة دینی کمتر پرداخته شده، چه رسد به بررسی های میان رشته ای مرتبط زبانی و فلسفی. زین رو در مقالة حاضر برای نخستینبار از نیایش پژوهی میان رشته ای دینی - فلسفی - زبانی و زبان نیایش برخی از فلاسفة متأله خاور - و باخترزمین سخن به میان آمده است. از اهم اهداف چنین پژوهشی که از نوع تفسیری و تحلیلی - توصیفی میباشد، کشف ناهمسانی های زبانی، بینامتنی، ارجاع چنین نیایشهای فلسفی ای به کتب مقدس ابراهیمی و ذکر دغدغه ها و دلشورههای قدسی فلاسفة نحله های گوناگون فکری است. در این راه، نگارنده از نظریات زبانشناختی در راستای تفسیر فرضیة پژوهش، یعنی سویة هستی - معرفت شناسانه و دغدغه مندی اندیشمندانة نیایش فلاسفة دیندار، سود جسته است. در زمرة نتایج پژوهش حاضر، برجسته سازی وجوه انطباق و افتراق زبان نیایش فارابی و کیرکگور، به عنوان دو فیلسوف متأله است که به ترتیب به کمک اصطلاحات و مفاهیم فلسفی و با رویکرد ایجابی - سلبی و نیز با پرسش از (شروط تحقق) انسانیت، سرشار از امید و بیم با خداوند سخن گفته و به ساحت حضور مطلق گام می نهند.
رحمانی, سارا. (1400). زبان نیایش فارابی و کیِرکگور: فیلسوفان متأله شرق و غرب در گفت و گو با خداوند. دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 1(1), 36-67.
MLA
سارا رحمانی. "زبان نیایش فارابی و کیِرکگور: فیلسوفان متأله شرق و غرب در گفت و گو با خداوند". دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 1, 1, 1400, 36-67.
HARVARD
رحمانی, سارا. (1400). 'زبان نیایش فارابی و کیِرکگور: فیلسوفان متأله شرق و غرب در گفت و گو با خداوند', دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 1(1), pp. 36-67.
VANCOUVER
رحمانی, سارا. زبان نیایش فارابی و کیِرکگور: فیلسوفان متأله شرق و غرب در گفت و گو با خداوند. دوفصلنامه (علمی-پژوهشی) دعاپژوهی, 1400; 1(1): 36-67.